Tüm dünya genelinde kapanmalar, işçilere yönelik
bir saldırıdır. Virüs salgını üzerinden gündeme gelen kapanmalar, tümüyle
mantık dışıdır ve bu ölümlerin ölümleri önleme noktasında etkisiz kaldıkları
görülmüştür.
Epidemiyolojiye dair bir paradoks olarak, eğer solunum
yolu hastalıklarına yol açan bir virüsün belirli bir nüfus dâhilinde dolaştığı
süreyi uzatırsanız, virüsten zarar görmesi muhtemel, yaşlı insanların
hastalanma ihtimalini de artırmış olursunuz. En ağır kapanma tedbirlerinin
alındığı birçok ülkenin isminin, milyon başına düşen ölüm sayıları ile ilgili
listenin başlarında yer almalarının sebebi budur.
İşyerlerinin kapatılması ve hayatın durdurulması
ile ilgili tedbirler, halk sağlığını koruma dışında birçok farklı amaca hizmet
ettiler. Bu tedbirler sayesinde yüzyıllardır eşine rastlanmamış bir servet
transferine tanık olundu, bu süreçte küçük işletmeler yok oldu, dünya viraneye
döndü, yüz milyonlarca insan iflas etti, işsiz kaldı veya gelirlerini yitirdi, çocuklara
izolasyon ve maske gibi müdahale yöntemleriyle işkence edildi, çocuklar
fiziksel aktivitelerden mahrum bırakıldı, eğitim imkânları, sevdikleri ve
arkadaşları ellerinden alındı.
Yüz milyonlarca insanın tıbbi tedavileri gecikti,
bu gecikme, halk sağlığına doğrudan zarar verdi ve ölümlere sebep oldu.
İzolasyon, bir tür işkence yöntemine dönüştü. Kapanmalar
sebebiyle milyarlarca insanın yaşadığı travma, beden ve akıl sağlığını bozdu.
Bu süreç, sadece tek bir grubun ekmeğine yağ
sürdü: diplomalı zengin üst orta sınıf.
Bu kesim, maaşlarını kesintisiz almaya devam etti.
Eve kapanacak, “evde kalacak” imkânlara sahipti. Sırf evde kalabiliyorlar diye
kendilerini erdemli kişiler addettiler, sivil itaatsizliği, dışarı çıkanları,
işyerlerini açanları, çocuklarına maske takıp onları boğmayanları vs. utanma
arlanma nedir bilmeden aşağıladılar.
Söz konusu kesim, dünya ölçeğinde yaşanan yıkım
sürecinin gerçekleşmesini mümkün kıldı. Bu kesim, gazetecilerden,
siyasetçilerden, akademisyenlerden, bilim insanlarından, doktorlardan ve
milyarlarca insanı kolaylıkla eve kapatabileceğini düşünen, insanî gerçeklikle
zerre bağı kalmamış uzmanlardan oluşuyor.
Üzerine kafa yormamız gereken bir husus daha var:
On yedi yaş altı için ölüm oranı milyonda bir
olduğuna göre, dünya üzerindeki tüm çocuklar koronavirüse yakalansa bile toplam
çocuk ölümü 2.200 civarında kalırdı. Oysa kapanmaların ve ekonomik hayatın
durdurulması sonucu Güney Asya’da 220.000 çocuk öldü.
Kapanmalar, elinizde kalan son şeyleri almak, sizi iliklerinize kadar sömürmek amacıyla muktedir sınıfın taammüden işlediği bir cinayettir.
Political
Meme Hunter
25 Mart 2021
Kaynak
0 Yorum:
Yorum Gönder