Filistin’in Gerçek Dostları

2024 yılında Columbia Üniversitesi’nde gerçekleştirilen öğrenci eylemlerinin belgeseli çekildi.

Amerikan “sol”u, ileride kendisini iyi hissettirmekten başka bir anlamı bulunmayan aktivizmdeki yanlışı görmek zorunda kalacak. Bu aktivizm, somut sonuç üretmediği gibi, anlamlı bir tesir yaratmadığı için, eylemlere katılan bireylerdeki radikalliği söküp alıyor, ayrıca tek tek insanları devletin incelemelerine, soruşturmalarına maruz bırakıyor.

Katılımcıların sivil haklar temelli eylemler üzerinden sosyal sermaye edindikleri, bir yandan devletin baskılarından uzak durdukları, akademinin yön verdiği burjuva tarzı protestoların çağı sona erdi.

Bir dönem ihtiyaç duyulmuş olan kitlesel gösteriler ve protestolar türünden taktikler, yerini gözaltılarla neticelenen, içi boş duruşlara, tavırlara bıraktı. Gerçek bir değişime yol açmayan eylemler, anlamsız soruşturmalarla neticelendi.

Bahsi edilen belgesel, daha fazla insanın devletin saldırısına maruz bırakacak. Peki burada amaç ne? Bu tür çalışmalarla Amerikan “sol”u, kendisini narsist bir tarzda onaylamaktan gayrı ne yapmış oluyor, eline ne geçiyor? Bu, bencillerin kendi kendilerine uyguladıkları bir terapiden başka bir şey değil.

Amerikan “sol”u, ahlakçı pozlar kesip durmaktan, gerçek bir güç inşa edemiyor. Bu analizi ABD’deki öğrenci intifadası hareketine tatbik edersek, bu ahlakçılık performansının, gösterisinin Filistin ve Lübnan’daki insanlara hiçbir faydası olmadığı görülecektir.

Bu gösterilerin asıl hedefi, ezilenler değil, aktivistler ve ait oldukları kurumlardır. Neden böyle? Çünkü halktan gücünü alan bir kitle hareketi inşa etmek gibi gerçek işler karşısında bu türden gösteriler daha kolay geliyor.

Bu tür eylemlere katılanlar, sembolik duruşların ve içi boş retoriklerin girdabına kapılıyorlar, gerçek bir devrimci değişimin temelini atmak için gerekli olan, meşakkatli ve gösterişsiz işlerden uzak duruyorlar.

Geriye dönüp bakacak olursak, kampüslerde kurulan kampların asıl derdi, Filistinlilerin davası için yeni mevziler elde etmek iken zamanla öğrenci yoldaşların korunmasına ve kampların savunulmasına odaklanıldı. Enerji, somut ve anlamlı eylemlerden uzak tutularak, Filistinlilerin mücadelelerine doğrudan destek sunacak çabalar zeminsiz bırakıldı.

Eldeki kaynaklar, halktan destek bulan dayanışma ilişkileri kurmak veya Filistinlilerin ihtiyaçlarını bir nebze olsun gidermek için kullanılmak yerine esas olarak fiziki alanın korunması meselesine odaklanıldı.

Bu tür çabalar, zulmün geliştirdiği sistemlere meydan okuma veya kalıcı bir değişimi gerçekleştirme konusunda önemli bir katkıda bulunmadı. Sadece, derin meselelerle yüzleşemeyen, süreçten en çok etkilenenlerin güç kazanmasını sağlayamayan, “sembolik aktivizm” denilen boş kayışın ilanihaye dönmesini sağladı.

Hareket, kendi gerçek niteliğinin açığa çıktığını görmek zorunda. Davaya dair hakiki niyetleri olanlar, o meşakkatli yola revan olup gerekli işleri üstlendikçe oportünistler sahneden inecek, süreci baltalayanların gerçek yüzleri görülecek.

@fvckstration
28 Mart 2025
Kaynak