Komünist partimiz ve onun öncülüğünde hareket eden
Sekizinci Tabur ile yeni kurulan Dördüncü Ordu devrimin müfrezeleridir. Bize ait
olan bu müfrezeler, tümüyle halkın kurtuluşuna vakfedilmişlerdir ve her
adımında halkın çıkarları için çalışırlar. Yoldaş Chang Szu-teh[1] bu
müfrezelerde yer alan bir isimdi.
Tüm insanlar ölür, ölmeye mecburdur ama ölüm,
sahip olduğu anlam ve önem açısından farklılık arz edebilir. Eski çağlarda
yaşamış olan Çinli yazar Szuma Chien’in dediği gibi: “Ölüm herkesin başında ama
o, bazen Tai Dağı’ndan ağır bazen de tüyden hafif olabilir.”[2]
Halk için ölmek Tai Dağı’ndan ağırdır ama
faşistler için çalışıp sömürücüler, zalimler için ölmek, tüyden hafiftir.
Yoldaş Chang Szu-teh halkı için ölmüştür, onun ölümü, Tai Dağı’ndan da ağırdır.
Kusurlarımız varsa onları görüp eleştirmekten asla
korkmayalım, zira biz halkın hizmetindeyiz. Kim olursa olsun herkes, bizim
kusurlarımızı dile getirebilir. Eğer haklıysa onları düzeltiriz. Önerileri
halkın hayrınaysa o önerileri fiiliyata dökeriz.
“Askerî birlikler geliştirilsin, idare
basitleştirilsin” önerisini sunan Bay Li Ting-ming[3] bir komünist değildir. Bu
önerisi halkın hayrınaydı, dolayısıyla biz de o öneriye onay verdik ve onu uyguladık.
Saflarımızdaki insanların gelişmesi, bizim halkın çıkarları uyarınca doğruyu
yapma konusunda ısrar etmemize ve yanlışları düzeltmemize bağlıdır.
Ülkenin dört bir köşesinden kalkıp geldik ve ortak
devrimci hedef için birleştik. Şimdi halkın büyük çoğunluğunun bu hedef yolunda
bizimle birlikte olması gerekiyor. Bugün hâlihazırda toplam nüfusu 91 milyon
olan bir dizi üs bölgesine öncülük ediyoruz[4] ama bu asla yetmez; tüm milleti
kurtarmak için daha fazlasına ihtiyacımız var. Zorluklarla yüzleştiğimiz
dönemlerde elde ettiğimiz başarıları hatırımıza getirmeli, gün gibi aydınlık
geleceğe yüzümüzü çevirmeli, cesaretimizi toplamayı bilmeliyiz.
Çin halkı çile çekiyor; onu kurtarmak, bizim
görevimiz. Mücadeleye atılmalıyız. Mücadele varsa fedakârlık da vardır, ölümse
en sıradan hadisedir. Halkın çıkarları ve o büyük çoğunluğun çektiği çile,
bilincimize kazılıdır. Ölüm, halkımız için ölebiliyorsak kıymetlidir.
Gene de gereksiz fedakârlıklardan kaçınmak için
elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız. Kadrolarımız her bir askerle
ilgilenmeli, devrimci mücadele içindeki her bir kişi, birbirine göz kulak
olmalı, yardım etmeli, herkes birbirini sevebilmelidir.
Bugünden itibaren, ister
asker olsun isterse aşçı, saflarımızda yer alıp faydalı işler yapmış olan ama
sonrasında aramızdan ayrılan herkesin onuruna cenaze töreni düzenlenmeli, anma
toplantısı tertip edilmelidir. Bu, kural hâline gelmelidir. Bu tür yöntemler,
halk arasında da yaygınlaştırılmalıdır. Biri bir köyde vefat ettiğinde anma
toplantısı yapılsın. Bu sayede ölülerimiz için yasımızı tutma ve tüm insanları
bir araya getirme imkânı bulalım.
Mao Zedung
8 Eylül 1944
[Kaynak: Selected Readings from the Works of Mao Tsetung, Foreign Languages Press, Pekin 1971, 310-311.]
Dipnotlar
[1] Yoldaş Chang Szu-teh Çin Komünist Partisi
Merkez Komitesi Muhafız Alayı’nda askerdi. Halkın çıkarlarına sadakatle hizmet
etmiş olan bir komünist parti üyesi olarak Yoldaş Chang 1933’te devrim
saflarına katıldı, Uzun Yürüyüş’te yer aldı ve askerî faaliyetler esnasında
yaralandı. 5 Eylül 1944’te Şensi’nin kuzeyinde yer alan Ansai Kasabası’ndaki
dağlarda odun kömürü imal ederken fırının aniden üzerine çökmesi sonucu öldü.
[2] Milattan önce ikinci yüzyılda yaşamış ünlü
Çinli tarihçi Szuma Chien Tarihsel
Kayıtlar’ın yazarıdır. Bu sözü “Jen Shao-ching’in Mektubuna Cevap” başlıklı
yazısından alınmıştır.
[3] Li Ting-ming, Şensi şehrinin kuzeyinde yaşayan
eğitimli bir toprak ağasıdır. Bir seferinde Şensi-Kansu-Ningsia Sınır Bölgesi
Yönetimi başkan yardımcılığı görevini üstlenmiştir.
[4] Bu verilen rakam, Şensi-Kansu-Ningsia Sınır Bölgesi Yönetimi’nin, ayrıca Çin’in kuzeyinde, ortasında ve güneyinde yer alan diğer kurtarılmış bölgelerin toplam nüfusunu ifade etmektedir.
0 Yorum:
Yorum Gönder