Bir yıl
öncesine kadar Kara Panterler’in adı çok işitilirdi, bu mücadele tarzı hakkında
çok şey duyardık. Kara Panterler’in vakti geçti mi sizce?
Kara Panterler var ve Oakland gibi yerlerdeki
topluluklarda hâlâ epey faaller. Şu an Kara Panter Partisi içinde neler
yaşanıyor, bunun ne kadarını biliyorsunuz bilmiyorum, ama parti üyeleri hâlâ
çok iş yapıyorlar.
Bunlardan
biraz bahsedebilir misiniz?
Eğer bir devrimci durumdan bahsediyorsanız fiziken
devrim yapacak, devrimi örgütleyecek, tüm işleri hâlledecek insanlara sahip
olmalısınız.
Siz
nasıl katıldınız? Şiddet eylemi, bir çatışma süreci üzerinden mi katıldınız?
Ne zaman devrimden bahsetsem, birçok insanın
aklına hemen şiddet geliyor, ama hiç kimse, her türden devrimci saldırının
gerçek muhtevasının hedeflere ulaşma tarzınıza değil, uğruna mücadele ettiğiniz
ilkelere ve hedeflere tabi olduğunu anlamıyor.
Diğer yandan, bu toplumun örgütlenme tarzından,
her yerde, yüzeyde olan şiddetten ötürü, sizin bu türden patlamalar yaşanmasını
bekliyor olmanız gerekiyor. Tepki olarak bu tip şeyler olmasını bekliyor
olmalısınız.
Eğer siyahsanız, tüm ömrünüz boyunca siyah bir
toplum içerisinde yaşıyorsanız ve her gün sizin etrafınızı saran beyaz
polislere tanık oluyorsanız sokaklarda, böylesi bir tepki doğal…
Örneğin o olay yaşanmazdan çok önce, Los
Angeles’ta yaşarken, ben yolda sürekli durdurulurdum. Hayır, polis benim kim
olduğumu bilmezdi. Sırf siyah bir kadın olduğum için, onlar benim doğalında bir
“militan” olduğumu düşünürlerdi.
Sürekli böylesi bir durum içerisinde yaşayan
birine, yani bana, şiddeti onaylayıp onaylamadığımı soruyorsunuz. Yani demem o
ki, bu sorunun, silâhları onaylayıp onaylamadığım sorusunun benim için hiçbir
anlamı yok.
Ben Birmingham Alabama’da büyüdüm. Bazı dostlarım,
ırkçıların yerleştirdikleri bombalar yüzünden öldü. Hatırlıyorum, evimizin
karşısında bomba patlamıştı, yer yerinden oynamıştı. Babam evde hep silâh
bulundururdu, çünkü her an birileri bize saldırabilirlerdi.
O zamanlar [kamu güvenliği komiseri] Bull Connor,
radyoya çıkıp “zenciler beyaz mahallelerine girdi, bu akşam çok kan akacak”
diye açıklamalar yapardı. Ablamın üç arkadaşı, annemin öğrencileri, bombalı
saldırıda öldürüldüler. […] O günden sonra insanlar mahallede elde silâh
devriye attılar ki böyle bir olay bir daha yaşanmasın diye.
İşte bu yüzden, biri bana
şiddet meselesini sorunca çok şaşırıyorum. Soruyu soran kişi şiddetin ne demek
olduğunu bilmiyor. Oysa siyahlar, şiddetten gayrı bir şey görmüyor. Bu ülkede
siyahlar şiddetten başka bir şey tecrübe etmiyor. Afrika sahillerinden ilk
siyah kaçırılıp buraya getirildiği günden beri böyle bu.
Angela Davis
Kaliforniya Eyalet
Hapishanesi
1972
0 Yorum:
Yorum Gönder