28
Haziran günü aramızdan ayrılmış olan Profesör Domenico Losurdo’nun ismini ilkin
Stalin: Tarih ve Kara Propagandanın Eleştirisi isimli çalışması ve bu
kitabın 2009 yılında Komünist Yeniden Kuruluş Partisi’nin yayın organı Liberazione’de
yayımlanması sonrası kopan fırtına ile birlikte öğrendim.[1]
Losurdo’nun
Stalin savunmasına yönelik gerçekleştirilen saldırıları büyük bir ilgiyle takip
ettim. Nikita Hruşçef’in partinin 25 Şubat 1956’da gerçekleşen yirminci
kongresinde yaptığı “gizli konuşma”da söylediği yalanlarla ilgili kitabım da
kısa süre önce, Aralık 2008’de Rusya’da yayımlanmıştı. (Antistalinskaia
podlost -Moskova: Algoritm). Yaptığım çalışma dâhilinde Hruşçef’in o
konuşmada Stalin’e yönelik tek bir gerçek “suç” isnat edememiş olması, bu tür
suçların gerçekte varolup olmadığı sorusunu sormama neden olmuştu.
Bu
sebeple gidip Losurdo’nun Stalin’le ilgili kitabını aldım ve oturup inceledim. İncelemenin
ardından şu sonuca ulaştım: Losurdo’nun, bilhassa Sovyetler Birliği’nin ve
Komintern’in emperyalizme karşı verdiği mücadele üzerine inşa ettiği Stalin
savunusu, bir yandan, Stalin’i şeytanlaştıranları ve bunun sonucunda da yirminci
yüzyılda ortaya konmuş komünist hareketi redde tabi tutanları sorgulayanların
olduğunu kanıtlıyor, bir yandan da bu alanda yürütülen teorik faaliyete armağan
edilmiş yeni bir soluğu ifade ediyor.
2012’de
Losurdo, Fransız anti-komünist akademisyen Nicolas Werth ile Stalin tartışması
yürüttü.[2] O tartışmada Losurdo’nun fark etmediği bir husus dikkatimi
çekmişti: Werth, tartışma dâhilinde tarımın kolektifleştirilmesi ve 1932-1933’te
Sovyetler’de yaşanan kıtlıkla ilgili yeni çıkan yayınlardan, namuslu bir aydına
yakışmayan bir üslupla, yalan yanlış alıntılar yapıyordu. Bu hususu Losurdo’ya gönderdiğim
mesajda dile getirdim. Mesajın ardından bana teşekkür eden Losurdo,
açıklamalarımı kendi blogunda paylaşmıştı.[3]
2014
yılında New York Manhattan’da düzenlenen Sol Forum etkinliği dâhilinde bir
panele katılmıştım. Panelin sonunda biri yanıma gelip kendisinin Domenico
Losurdo olduğunu söyledi. Kendisiyle tanıştığım için memnun olduğumu dile
getirdikten sonra Losurdo’yu panele davet ettim. Yeni çıkarttığı kitabın tanıtımı
için şehre gelmiş olan Losurdo, beni dinlemek için panele gelmişti!
Hruşçef’in
gizli konuşması ile ilgili Hruşçef Yalan Söyledi isimli kitabımın İngilizcesi
2011 yılında yayımlanmıştı. Sonrasında Losurdo, kitabın İtalyancada
yayımlanmasını sağlamak için beni Città del Sole isimli bir yayıneviyle
tanıştırdı ve kitabın İtalyanca versiyonuna takdim yazısı yazmayı önerdi. Onun
izniyle Losurdo’nun bu takdim yazısı kitabın İtalyanca, Almanca ve Fransızca
versiyonlarında yer aldı. Ayrıca Losurdo, incelik göstererek, Sergei Kirov
Cinayeti (2013) isimli kitabımın arka kapağa için bir yorum, ayrıca hâlen
daha yayınlanamamış olan bir de uzun bir takdim yazısı kaleme almayı kabul etti.
Kendisinin
de ısrarla dile getirdiği biçimiyle Losurdo, tarihçi değil, felsefeciydi. Rusça
bilmiyordu. Dolayısıyla, dün olduğu gibi bugün de kapitalist veya troçkist,
cümle anti-komünist akademyanın ne kadar sahtekâr olduğunu görmemize imkân
veren Sovyet arşivlerine ait birincil kaynaklardan mahrumdu.
Buna
karşın Losurdo, teorik zemini sağlam bir tarih felsefecisiydi. Marksist felsefe,
onun için diyalektik ve tarihsel materyalizmdi. Ondaki yirminci yüzyıl tarihine,
bilhassa emperyalizmin Batı “demokrasiler”i maskesi ardında yol açtığı dehşete
dair derin bilgi, Stalin dönemi Sovyetler Birliği’nin ve Komintern’in
emperyalizmle mücadele konusunda oynadığı rolü ayrıntılandırıp savunması için
gerekli zemini teşkil ediyordu.
Losurdo’nun
kanaatine göre, komünist hareketin öncülük ettiği, Stalin’in onay verdiği
özgürlük mücadeleleri ile Stalin’e isnat edilen “suçlar” arasında büyük bir çelişki
söz konusuydu. Bu konuda anlatılan hikâyenin anlamsız gelen, akla mantığa
sığmayan bir tarafı vardı. Losurdo haklıydı.
Karl
Marx’ın ifade ettiği biçimiyle, felsefenin amacı dünyayı değiştirmekti. Bu cümleye
şunu eklemek mümkün: dürüst bir materyalist tarihin amacı, geçmişten çıkartılacak
olumlu ve olumsuz tüm dersleri edinmek, böylelikle gelecek nesiller için daha
iyi ve daha aydınlık bir dünya inşa edecek güçlere katkıda bulunmaktır.
Her
şeyin ötesinde Domenico Losurdo, bir hakikat savaşçısıydı. Onun ezilenlerin ve
sömürülenlerin nihai kurtuluşuna sunduğu katkı, bugün bizi beslediği gibi,
gelecekte mücadele yürütecek, bizden bayrağı alacak nesilleri de besleyecek.
Grover Furr
1
Temmuz 2018
Kaynak
Dipnotlar
[1] Losurdo’nun kitabı ile ilgili tartışma için bkz.: Archive. Liberazione yayın hayatına 2014’te
son verdi, dolayısıyla internet sitesi artık çalışmıyor.
[2]
Werth’in katkısı: Diderot; Losurdo’nun cevabı: Diderot.
[3] Bkz.: Blog.
0 Yorum:
Yorum Gönder