1
Hakiki
bir komünist parti, sınıf, devrim ve iktidar arasında maddi, somut ve dinamik
ilişkiler kurabilen kolektif bir yapıdır. Sınıf, devrim ve iktidar arasında
kendi çıkarına göre tercihte bulunan, konjonktürel olarak kendince belirli bir
noktaya yoğunlaşan, yerelde bu üçlüden birinin hareketine biat eden organizma
parti değil, örgüttür.
2
Marx
öncesi sosyalizm, liberalizm ve sendikalizm üzerinden ilerler. Komünist
hareket, kentteki burjuva ve küçük burjuva aydınların ideolojik yönelimleriyle
hesaplaşarak varolabilmiştir. Dolayısıyla, liberalizmle ve sendikalizmle
dövüşmeyen bir hareket, komünist olamaz. Bu ikiliye teslim olmuş bir hareketse
esirdir.
3
Komünist
hareket, burjuvazinin proletaryaya karşı köylülerle kurduğu ittifakın veya
burjuvazinin köylülere karşı işçi ağalarıyla kurduğu ittifakın mirasını
sahiplenemez. İşçi-köylü devrimi, bu ittifakların teorik, ideolojik ve politik
mirası üzerinde yükselemez. Burjuva devrimlerini nesnel olarak görmek başka bir
şey, onlara öznel olarak teslim olmak başka bir şeydir.
4
Troçki,
savaşın her türlü çelişkiyi tek bir çelişkiye, varlık-yokluk, hayat-memat
çelişkisine indirgediğini söyler. Bu doğruysa, bugün düzen, bireyleri bir
savaşın içerisinde disipline etmektedir. Bunca ekran bağımlılığı, bunca selfi,
bunca e-bireycilik, savaşın içinde olma hâlinin bir sonucudur. Yoklukla, ölümle
korkutulan bireyler, işçiye, ezilene ve yoksula daha fazla
düşmanlaşmaktadırlar. Sol örgütler, bu düşmanlığı örgütlemekte, ona
örgütlenmektedirler. Onlar, ancak bu düşmanlıkla varolabileceklerini görmüşlerdir.
5
Bireycileşen
sol örgütlerin tek metafizik kaçış kapısı, laikliktir. Burjuvazinin
metafiziğine ve idealizmine sığınan sol örgütler, sınıfın, devrimin ve
iktidarın yüceliğine küfretmek zorunda kalmaktadırlar. Örgütlerin başındaki
küçük burjuvalar, kitleleri değil, bireyleri, kendi laik kalelerine kapatmak
derdindedirler. O kalelerde sınıfın, devrimin ve iktidarın anlamı ve değeri
kalmamıştır.
6
Bugün
sol örgütlerdeki bireyler, kitleden kaçışın edebiyatından başka bir şey
üretemezler. Burjuva devrimlerinde burjuva aydınlar, köylülerin pazardaki
fiyatların serbest olmasına ilişkin talebini ideoloji mertebesine yükseltirler.
Aynı aydınlar, işçi ağaların ücret serbestisini ideolojik silâh hâline
getirirler. Her ikisi de sosyalist harekete sirayet etmiştir. Köylücülük
liberalizme; işçicilik sendikalizme dönüşür ve hep birlikte proleter harekete
savaş açar. Proleter komünist hareket, küçük burjuva ideolojileriyle dövüşmeden
nakip olamaz, yol açamaz.
7
Mevcut
savaş gerçekliği içerisinde her şey dijitalleştirilmiş, sıfır-bir arasındaki
zorunlu tercihe doğru daraltılmıştır. Eski kuşaklar, yeni dijital kuşaktaki bu
dijitalleşme neticesinde gelişen bireyciliği kendilerince istismar ederler, o
bireyciliği bahane olarak kullanırlar. Bir ve birey, kişinin kolektif, aşkın ve
nesnel olanla ilişkisine galebe çalar. Kolektif, aşkın ve nesnel olan, sıfır
olarak kodlanır. Sol, bireyci idealizmin kulu kölesi olmuştur. Her gün bu dinin
mabetlerini inşa etmekte, o mabetlerde kolektif, aşkın ve nesnel olana
küfretmektedir.
8
Kapitalizmin
her dönemecinde burjuvazinin yoluna revan olan sosyalistler illaki çıkar.
“Üretim güçlerinin gelişimi” ile ilgili nesnel teorik analiz, bireysel
namlulara sürülür. Bu tür dönemeçlerde revizyonizm, oportünizm ve reformizm,
kendisini günceller. Egemenlerin sıfır-bir üzerine kurulu dünyasında kimi
solcular, sıfır olmamak için çırpınırlar ve ağa paşaların bir’liğine dâhil
olurlar.
9
Bir,
ikiye izin vermez. Sınıf, devrim veya iktidar, belirli küçük burjuva bireyler
ölçüsünde daraltılır. Üçlünün birbiriyle ilişkisine de sınıfın, devrimin ve
iktidarın nesnel, aşkın ve kolektif varlığına da izin verilmez. Bu izni,
siyaset alanının kapısında burjuvaziye bekçilik yapan küçük burjuvalar vermez.
Bu anlamda, bugün Türkiye’de belirli dergiler, kendi mülkünde gördükleri
örgütleri yaldızlamak, övmek, tanıtmaktan, buradan da rekabet ve mülkiyet
gerçekliği dâhilinde, partinin oluşmasına mani olmaktan başka bir işe
yaramazlar.
10
Küçük
burjuvazi, mülkü tekeline aldığı için eleştirir burjuvaziyi. Aynı şekilde küçük
burjuvazi, gücü tekeline alma ihtimali bulunduğu için de proletaryaya içten içe
husumet besler. Ama o, en çok da proletaryaya düşmandır. Proletaryaya düşman
olan sol örgütlerin proleter bir KP oluşturması mümkün değildir.
Eren Balkır
10
Eylül 2021
0 Yorum:
Yorum Gönder