Şimdiki Rusya, din, millet ve renk farkı
olmaksızın, bütün Dünya işçi ve fukara köylüsünün müşterek vatanı. Bolşevikler,
Teşrinievvel İnkılâbı’ndan sonra bütün Rusya’yı fukara düşmanı zalim
kapitalistlerin, yani altın kuvvetine dayanan zenginlerin tasallutundan
temizlediler. Hem de Rus padişahı, Rus bankeri, Rus fabrikacısı, Rus pomeşçiki (çiftlik
sahibi) olmak üzere, işçi ve fukara köylü sırtında yaşayan müstebitleri
ezerekten bütün mazlum insanlar için böyle bir ortak vatan, yeni bir dünya
yarattılar.
Eski dünya ve eski vatanda idare, kuvvet, baht,
saadet güya ki yalnız çarlar, han ve hakanlar, şehzade ve paşalar, bey ve
ağalar, fabrikantlar, banker ve tüccarların meşru malı, meşru bir hakkı idi.
Bütün yerler, bütün fabrikalar, bütün saray ve konaklar, bağlar, bahçeler,
güller, bülbüller, hep bu gözleri doymaz, insan kanı emmekten usanmaz adam
kılıklı canavarların; tarlalarda yıldızdan yıldıza çalışmak, karanlık
fabrikalarda, yeraltı maden ocaklarında, demiryollarında hayvan gibi işlemek ve
en sonunda bir günlük yaşayabilecek rızkını bile tedarik edememek, bir yeri
sakat olsa dilencilik etmek, ecelin pençesine düşünce yetim çocuklarını ve genç
karısını yabancılar ve zenginler elinde esir bırakıp ölüp gitmek, bütün bu
felaketler, her işçi ve her zavallı köylünün alnında yazılı facialar, bütün
dünya işçi ve köylüsünün gözyaşları...
Rusya’da Bolşevikler, içtimai inkılâp ile böyle
merhametsiz bir dünyayı yıktılar. Ve bütün kanunların, bütün mahkemelerin ve
bütün papaz ve mollaların, bütün jandarma ve polis alaylarının din, Allah ve
millet adından utanıp arlanmaksızın himaye ve silâh kuvvetiyle müdafaa
ettikleri böyle adaletsiz bir dünyayı altüst ettiler.
Şimdi Rusya’da bu yer ve çiftlikler, kendi
gücüyle, kendi alnının teriyle işleyen köylünün, bankalar ve bütün fabrikalar
mazlum işçilerin elinde.
Rusya’da evvelce “param var, binlerce altınım var”
diye kabarıp yürüyen zenginler, şimdi bir hırsız gibi gizli deliklerden hilekâr
gözlerle bir türlü inanmak istemedikleri bu yeni âlemi seyrediyorlar.
Bellerinde eskiden kalma binlerce altın olduğu hâlde kendilerini göstermemek
için yırtık gömleklerle dolaşıyorlar. Şimdi, zenginlik tarlasında çalışıp
hiçbir paraya ve ağaya pay vermeyen köylünün; şimdi bütün mal ve metadaki hüner
ve marifetiyle ve kolunun kuvvetiyle meydana getirip kimseye faiz ve vergi
vermeyen işçinin...
Şimdi işçi ve köylü hükümeti, bütün ordu ve bütün
kızıl askerler, işçi ve köylü hükümetinin omuzunda yükseliyor.
Şimdi ihtilâl mahkemeleri, iş bırakan veya vergi
vermeyen işçi ve köylüyü öldürmek için değil, zalim çarlar, padişahlar,
generaller ve paşaları tepelemek için kuruluyor. Şimdi mektep, yalnız zengin
bey ve paşa çocukları için değil, bütün işçi ve fukara köylü yavruları için hem
terbiye, hem hayat ve hem de ışık ocağı...
Hulasâ: bolşeviklerin şimdi Rusya’da ve tedricen
bütün dünyada yaşatmak istedikleri içtimai inkılâp, alnının teriyle geçinen
mazlum işçi ve köylü halkın cihan ihtilâlinden beri beklediği büyük bir bayram;
bu inkılâbı yaratan Rusya ise, bütün cihan işçi ve köylüsünün ortak vatanı!
Yaşasın toplumsal devrim!
Yaşasın bütün Dünya mazlum
insanlarının müşterek vatanı olan Sosyalist Rusya!
Mustafa
Suphi
[Kaynak:
Mustafa Suphi ve Arkadaşları, Yayına
Hazırlayan: İnfo Türk Ajansı, İstanbul 1977, s. 56-58.]
0 Yorum:
Yorum Gönder