
Doğal, nesnel, maddî ilişkilerin seyri, insanları
iç ve dış ayrımı yapmaya mecbur eder. Belli bir bütün’e ait olma, içeride oluş,
düşman olarak tasavvur edilen neyse onun sınırlarına tâbidir. İnsanların
verili, bütünlüklü ilişkilerinin parçalanmaya karşı direnişi tümüyle doğaldır.
Evrim sürecinin yasaları da bu doğallığa uygundur. İnsan denilen canlı türü
canlı doğanın iç hiyerarşisine tâbidir. Akıl, ruh,...