İran Anayasa Devrimi [1905-11] üzerine çalışma yapmış
tarihçilerin ekseriyeti, dönemin “sosyal demokratlar”ının fiiliyatta sosyalizm
istediklerini varsayarlar. Niteliksel açıdan burjuvaziden uzak, toprak ağaları
ve seçkinlerden müteşekkil bir “anayasal” hükümetle yüzleşen tarihçiler,
gerçekte burjuva demokratik devrimin halkçı müdafileridirler.[1] Himmet
Partisi’ne mensup sosyal demokratlar, hattâ kuzeyli...