Acele Beraat

İsmi Laquan ise onun bir Siyah olduğunu varsayabiliriz. Orta boylarda, altmış kilo civarı bu genç birçok akranı gibi Şikago sokaklarında vurulup düştü.

Koşmaktan çok sanki seke seke yürüyor gibiydi. Elinde 7-8 santimlik küçük bir cep bıçağı vardı. Damarlarında hızla akan, o gençliğine has testosteronun uğultusunu kim olsa duyardı. Bu yeraltı ırmağının kudreti onun kendisini yenilmez hissetmesini sağlıyor, dağlara tırmanacak, yumruğu ile duvarları delecek gücü ona veriyordu.

Ama sonra bir kurşun gelip tek bir ikaza bile gerek duymadan onu buldu.

Yere yığıldı, hiç aşina olmadığı bir acı sardı içini, soğuk toprağa ölü gibi uzandı. Sonra kalp atışları, kalp atışlarının ardından ölümün davul sesleri… On yedi yaşındaki Laquan McDonald artık yoktu.

Mavi üniformalı Ku Klux Klan çetelerinin nisyana gömdükleri sonuncu Siyah bedendi o.

Laquan da katıldı Tamir Rice, Mike Brown, Donald ‘Dontay’ Ivy, Eric Garner, Oscar Grant, Freddie Gray ve diğer birçok isimden oluşan ölüler korosuna. Tüm o isimler Amerika’nın en eski hastalıklarından birinin mağdurlarıydı. Beyaz Amerika (üstelik yasal olan) küçük bir cep bıçağından korktu ve bir gencin bedenine 16 kurşun sıktı.

Kameraların karanlıkta olduğu bir yılın ardından serbest çalışan gazeteciler mücadele ettiler ve mahkemeye açtıkları bilgi alma hürriyeti davasını kazandılar. Kamera kayıtları yeniden izlendi, o zorbalık anına tekrar bakıldı, gencin kendi yolunda giderken öldürüldüğü anlaşıldı.

Birileri tutuklandı elbette ama kimseyi şaşırtmayacak biçimde bu isimler beraat ettirildiler.

Artık birini öldürüp bir yıl boyunca sırra kadem basan her şehir katillerini aceleyle beraat ettirebilir demek ki.

Bize kalansa mücadele etmek. Fark yaratacak yegâne yol mücadelenin kesintisiz sürdürülmesi.

Mumya Ebu Cemal
9 Aralık 2015
Kaynak