Sesini işçi
sınıfı için yükseltmek,
Gürleyerek, lafı hiç dolandırmadan
Kitleleri mücadeleye çağırmak,
Tüm zalimleri ayaklar altına almak,
Tüm mazlumları özgürlüğe kavuşturmak,
O ki ne güzel bir ameldir.
Ama patronların namlularının gölgesinde
Partinin ilmek ilmek ördüğü
O demirden ağda
Gizlilikle ve inatla atılan düğümler
Onca ufak adım,
Asıl faydalı ve zor olan odur.
Konuşmak ama
Konuşanı sırtından bıçaklamamak,
Kazanmak ama
Kazanana ihanet etmemek,
Ölmek ama
“Öldüm” dememek.
Şan şöhret için dökülen terin bir damlasını
Susmak için döken var mı?
Paye peşinde koşan,
İnsanların en fakiri değil de nedir?
O karşı konulmaz yüceliğin doğduğu yer,
En sefil viranelerimizdir.
O şan o şöhret
O büyük işleri kimin yaptığını sorar
Ama bilinsin ki bu soru, nafiledir.
İsmi cismi bilinmeyen insanlar
Bir anlığına görünüverir gözlerimize.
Biz şükranlarımızı sunarken
Örtersiniz yüzlerinizi sessizce.
Bertolt Brecht
[Kaynak:
Poems and Songs from Plays, Methuen, Yayına Hazırlayan: John Willett ve
Ralph Manheim, 1990, s. 97-98.]
0 Yorum:
Yorum Gönder