“Vardık… Varız… Varolacağız…”
Özgürlüğün Esmer Yüzlü Çocukları: Sacco ve Vanzetti
“Özgürlüğe
ve halka karşı iktidarlar böyle savaşır. Bizler, Anarşi uğruna ölüyoruz!
Yaşasın Anarşi!”
[Bartolomeo Vanzetti]
“Kapitalist
sınıfın, devrimcilere karşı katı ve acımasız olduğunu biliyoruz. Ölümümüze
ilişkin gurur duyuyoruz. Ve bütün anarşistlerin düştüğü gibi düşeceğiz.”
[Nicola Sacco]
9
Mayıs 1920, Massachusetts’te iki arkadaş, 3 Mayıs’ta polis tarafından
katledilen arkadaşları için düzenlenen yürüyüşe katıldı. Sacco ayakkabı ustası,
Vanzetti seyyar arabayla balık satan iki İtalyan göçmendi. Üç hafta önce
gerçekleşen bir soygundan ötürü tutuklandılar. Alakaları yoktu soygunla. Ama
üzerlerinde tabanca ve komünist bildiriler bulunmuştu. Hükümetin “soyguncu”
olduğunu yazan.
Yeni
umutlar, sil baştan bir yaşam için her yıl on binlerce göçmen ABD’ye geliyordu
o yıllarda.
Nitekim
kısa süre sonra göçmenler nasıl bir cehenneme geldiklerini anlıyor ve buna
karşı bir şeyler yapma hissiyle yanıp tutuşuyorlardı. Zulme, adaletsizliğe
başkaldıranlar örgütleniyor, fabrikalarda sendikalar, alanlarda kızıl bayraklar
giderek artıyordu. Zengin sınıf korkuyla faşizmi kucaklıyor, işçi ve emekçilere
karşı gaddarlaşıyordu. Göçmenler tehlikeli ilân edilmişti, çözümlenmesi devlet
meselesi hâline getirildi. Tek çözüm de sınır dışı olarak görüldü. Ama nasıl
yapılabilirdi. Yüz binler, milyonlar nasıl dizginlenebilirdi? İşte bu
atmosferde Sacco ve Vanzetti kurban seçildi. Kendilerini anarşist olarak
tanımlayan iki arkadaş, yedi yıl süren davalarında, mücadelelerinden bir an bile
kopmadı, ezilenlerin sesi oldu. Faşist ABD adaleti onları idama mahkûm
ettiğinde, Vanzetti ölüm kararlarının açıklanmasından sonra, ayağa kalkarak,
yedi yıldır ödün vermediği o dik duruşuyla, “Sizin beni iki kez öldürme
şansınız olsa ve ben iki kez dünyaya gelebilsem, şu ana kadar yaptıklarımı
tekrar yapmak için bir daha yaşamak isterdim” der.
Albert
Einstein, George Bernard Shaw, Arturo Giovannitti, Bertrand Russell gibi birçok
tanınmış ismin çabalarına rağmen, 23 Ağustos 1927’de 00:19’da Sacco ve Vanzetti
yedi dakika arayla, elektrikli sandalyeye bağlanarak idam edildi.
Artlarından
onlarca film çevrildi. Yüzlerce kitap yazıldı. Bu yoksul iki anarşist, yüzü
oldu işçi sınıfının. İnsanca yaşamanın onurunu dirilttiler küllenen
bedenlerinde, onlar giderken sonsuzluğa, bizlere kutsal davalarını miras
bıraktılar. Ve bugün hâlâ taşıyorsak umut güneşini yüreğimizde, hâlâ
inanıyorsak güneşli güzel yarınlara, bu uğurda yitip giden canları unutmayın.
Hatırlayın onları…
Can Şahin
23
Ağustos 2020
0 Yorum:
Yorum Gönder