Tüm
dünya genelinde kapanmalar, işçilere yönelik bir saldırıdır. Virüs salgını
üzerinden gündeme gelen kapanmalar, tümüyle mantık dışıdır ve bu ölümlerin
ölümleri önleme noktasında etkisiz kaldıkları görülmüştür.
Epidemiyolojiye
dair bir paradoks olarak, eğer solunum yolu hastalıklarına yol açan bir virüsün
belirli bir nüfus dâhilinde dolaştığı süreyi uzatırsanız, virüsten zarar
görmesi muhtemel, yaşlı insanların hastalanma ihtimalini de artırmış olursunuz.
En ağır kapanma tedbirlerinin alındığı birçok ülkenin isminin, milyon başına
düşen ölüm sayıları ile ilgili listenin başlarında yer almalarının sebebi
budur.
İşyerlerinin
kapatılması ve hayatın durdurulması ile ilgili tedbirler, halk sağlığını koruma
dışında birçok farklı amaca hizmet ettiler. Bu tedbirler sayesinde yüzyıllardır
eşine rastlanmamış bir servet transferine tanık olundu, bu süreçte küçük
işletmeler yok oldu, dünya viraneye döndü, yüz milyonlarca insan iflas etti,
işsiz kaldı veya gelirlerini yitirdi, çocuklara izolasyon ve maske gibi
müdahale yöntemleriyle işkence edildi, çocuklar fiziksel aktivitelerden mahrum
bırakıldı, eğitim imkânları, sevdikleri ve arkadaşları ellerinden alındı.
Yüz
milyonlarca insanın tıbbi tedavileri gecikti, bu gecikme, halk sağlığına
doğrudan zarar verdi ve ölümlere sebep oldu.
İzolasyon,
bir tür işkence yöntemine dönüştü. Kapanmalar sebebiyle milyarlarca insanın
yaşadığı travma, beden ve akıl sağlığını bozdu.
Bu
süreç, sadece tek bir grubun ekmeğine yağ sürdü: diplomalı zengin üst orta
sınıf.
Bu
kesim, maaşlarını kesintisiz almaya devam etti. Eve kapanacak, “evde kalacak”
imkânlara sahipti. Sırf evde kalabiliyorlar diye kendilerini erdemli kişiler
addettiler, sivil itaatsizliği, dışarı çıkanları, işyerlerini açanları,
çocuklarına maske takıp onları boğmayanları vs. utanma arlanma nedir bilmeden
aşağıladılar.
Söz
konusu kesim, dünya ölçeğinde yaşanan yıkım sürecinin gerçekleşmesini mümkün
kıldı. Bu kesim, gazetecilerden, siyasetçilerden, akademisyenlerden, bilim
insanlarından, doktorlardan ve milyarlarca insanı kolaylıkla eve
kapatabileceğini düşünen, insanî gerçeklikle zerre bağı kalmamış uzmanlardan
oluşuyor.
Üzerine
kafa yormamız gereken bir husus daha var:
On
yedi yaş altı için ölüm oranı milyonda bir olduğuna göre, dünya üzerindeki tüm
çocuklar koronavirüse yakalansa bile toplam çocuk ölümü 2.200 civarında
kalırdı. Oysa kapanmaların ve ekonomik hayatın durdurulması sonucu Güney
Asya’da 220.000 çocuk öldü.
Kapanmalar,
elinizde kalan son şeyleri almak, sizi iliklerinize kadar sömürmek amacıyla
muktedir sınıfın taammüden işlediği bir cinayettir.
Political Meme Hunter
25
Mart 2021
Kaynak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder