Anarşizm ve Sosyalizm

Tezler:

1.

Otuz beş-kırk yıllık süreç dâhilinde (Bakunin ve 1866 sonrası Enternasyonal), varolduğu dönem boyunca (uzun yılları kapsayan, Stirner’i de içine alan dönemde) anarşizm, sömürü karşıtı yavan bir yığın genel laftan gayrı bir şey üretmemiştir.

Bunlar, zaten iki bin yılı aşkın bir zamandır dile getirilen laflardır. Temelde bu laflar;

(a) sömürünün sebeplerine dair anlayış,

(b) toplumun gelişimine dair, sosyalizme öncülük edecek anlayış,

(c) sosyalizmin kuvveden fiile geçmesi için gerekli yaratıcı güç olarak sınıf mücadelesine dair anlayıştan mahrumdur.

2.

Sömürünün sebeplerine dair anlayış, emtia ekonomisinin temeli olarak özel mülkiyet ve üretim araçlarında toplumsal mülkiyet gibi konularda anarşizmin herhangi bir fikri ve sözü yoktur.

Tersten anarşizm, burjuva bireyciliğidir. Bireycilikse tüm anarşist dünya görüşünün temelini teşkil eder.

{Küçük mülkiyetin ve toprağa dayalı küçük üretim temelli ekonomiye dönük savunu. Bu noktada anarşistler, azınlığın çoğunluğa tabi olması gerektiğini fikrini asla kabullenmezler.

Otoritenin birleştirici ve örgütleyici gücünün inkârı.}

3.

Anarşizm, toplumun kapitalizmden sosyalizme doğru gelişimini, büyük ölçekli üretimin kapitalizmden sosyalizme geçişte oynadığı rolü anlamaz.

(Anarşizm, ümitsizliğin ürünüdür. Huzursuz aydının veya aylakların psikolojisidir. Proleterin psikolojisi değildir.)

4.

Anarşizm, proletaryanın yürüteceği sınıf mücadelesini anlayamaz.

Tuhaf biçimde, burjuva toplumunda politikayı redde tabi tutar.

İşçilerin örgütlenmesinin ve eğitiminin oynayacağı rolü anlayamaz.

Sadece kendi çıkarına olan, birbirleriyle bağlantısız araçları deva olarak takdim eder.

5.

Latin Avrupa ülkelerinde bir vakitler baskın olan anarşizm, son dönemde Avrupa tarihine ne tür bir katkı sunmuştur?

– Doktrin, devrimci öğreti veya teori açısından hiçbir şey sunmamıştır.

– İşçi sınıfı hareketini parçalamıştır.

– Devrimci hareket dâhilinde ortaya koyduğu deneyler, tümüyle fiyaskoyla sonuçlanmıştır (Proudhon’culuk, 1871; Bakunincilik, 1873).

– Politikanın reddi kılıfı altında işçi sınıfını burjuva siyasetine tabi kılmıştır.

V. I. Lenin
1901
Kaynak