“Okul bahçesinde yapılan bir sokak
düğününe canlı bomba saldırısı yapıldı.”
Hayatın edebiyattan üstün olduğunu söylerler ya hep,
evet, bu cümle işte o hayatın melun galibiyetiydi.
Hikâyeyi bitirmek kolaydır, karakterleri bir bir
öldürürsün, onlara trajik sonlar yazarsın ve samimiyetsiz bir kurguyla kendi
yarattığın çöplüğe gönderirsin. Ama bilen bilir, bazen kalemi tutan biri olsa
bile ölmeyen karakterler vardır. Kurguyu neresinden tutarsanız tutun, ne
şekilde öldürmek isterseniz isteyin, onlar kendi kelime yollarını kurmuştur
artık; Yaşayacaklardır.
Geçtiğimiz yolun sancısı kimseyi yanıltmasın.
Biz öteki saftayız.
Kendi kelime yollarını açan, özgür hikâye
kahramanlarının safındayız. İki kere iki dört’ün küstahlıktan başka bir şey
olmadığını bilenlerin safındayız. İki kere ikinin beş ettiği hikâyelerin
kahramanlarıyız...
Yaşayacağız!
İmgesu Ünal
20 Ağustos 2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder