26 Aralık’ta Filipinler Komünist Partisi 46. mücadele
yılına girdi. Parti, bu momentte, yürüttüğü “halk savaşı”nın, merkezî
liderliğinin mevcut eşitsiz durumları ele almak için hızlı ve önemli kimi
tedbirler almasına karşın, “eşitsiz geliştiğini” kabul etti.
Aynı zamanda dünyada değilse bile, Asya’da süren en
uzun soluklu Maoist ayaklanma olarak kabul edilen bir ayaklanmanın öncüsü
konumundaki FKP şu tespiti yaptı:
“Şurası
açık ki, gerici silâhlı güçler, rejim insan haklarını sıklıkla ve sistematik
olarak ihlal etse ve ara sıra çok sayıda insanı tutuklayıp önemli saldırılar
gerçekleştirse bile, onun silâhlı devrimi imha etmesi mümkün değildir.”
Bu tutuklananlar arasında, FKP başkanı Benito Tiamzon
ve Mart ayında Cebu’da tutuklanan parti genel sekreteri olan eşi Wilma da
bulunmaktadır.
FKP’nin tespitine göre,
“Cumhurbaşkanı
Benigno Aquino yönetimi, selefi Gloria Macapagal-Arroyo’nun yönetiminden
katbekat daha kötü bir yönetimdir. Mevcut hükümet çok sayıda insanı uydurma
suçlarla hapse atmış, Kapsamlı İnsan Haklarına ve Uluslararası İnsanî Hukuka
Saygı Anlaşması’yla Hernandez politik savunma doktrinini ihlal etmiştir.
Devlet
aynı zamanda Ortak Güvenlik ve Dokunulmazlık Güvenceleri Anlaşması’nı ihlal
suçundan Filipinler Ulusal Demokrasi Cephesi’nin 14 üyesini gözaltına
almıştır.”
Bunun yanında FKP’ye göre,
“Aquino
rejimi, temelde yasadışı gözaltı, hukuk dışı cinayetler, zorla köy
boşaltmaları, köylülerin toprağına el konulması, işçilerle sendikalara baskı
uygulanmasına imkân verme noktasında Arroyo rejimi kadar kötü bir rejimdir.”
Gene de FKP’nin tespitiyle, hükümetin silâhlı
kuvvetlerinin yüzde altmışını Mindanao’da Yeni Halk Ordusu’na karşı seferber
etmesine karşın, “Halk savaşı güneydeki birçok bölgede yeni bir zemine
kavuşarak sürmektedir. Bu bölgede isyancılar, “inisiyatifi büyük ölçüde ele
geçirmişlerdir. Onların bugün itibarıyla kapsamlı ve yoğun bir gerilla savaşı
vermeleri gerekmektedir.”
Geçmiş kuruluş yıldönümlerinde FKP’nin ve Yeni Halk
Ordusu’nun [29 Mart] ] elindeki güçle ve ulaştığı imkânlarla övünmesi mümkündü.
Örneğin YHO bu yıl 45. yıldönümünü kutladığında FKP şu
tespiti yapmıştı:
“binlerce
kızıl savaşçı 71 kenti kapsayan 110’dan fazla gerilla cephesinde mücadele
ediyor, özsavunma güçleri için yüz binlerce insan bir araya geliyor, halk
milislerine on binlerce insan kaydoluyor.”
Parti, ayrıca şu değerlendirmede bulundu: “Her bir
köylük bölgede gerilla cephesi sayısını 200’e, savaşçı sayısını 25.000’e
çıkartmayı önüne koydu.”
Ancak FKP’nin 46. yıldönümünde kaleme aldığı bildiride
isyanın ulaştığı güç konusunda tek kelime edilmiyor.
Kırk yıldan fazla bir süredir devam eden silâhlı
mücadelenin bugün ulaştığı düzeye dair belki de en makul değerlendirme ise şu:
“Neticede halk savaşı, ülke genelinde, muhtelif bölgelerde, alt alanlarda ve
bölgedeki cephelerde eşitsiz bir gelişim gösteriyor.”
Parti bu noktada şu tespiti yapıyor:
“Bazı
alanlar, ilerleme aşamasında, Yeni Halk Ordusu bölüklerine, taburlarına ve
müfrezelerine etkin bir biçimde komutanlık yapacak insanların eğitilmesi, halk
milisi birliklerinin ve komuta merkezlerinin kapasitesinin ve inisiyatifinin
artırılması, yereldeki parti seksiyonlarının genişletilip pekiştirilmesi,
toprak reformu yapılmış alanlarda üretimin artırılması ve sosyalist ilişkilerin
geliştirilmesi, köyler veya belediye düzeyinde işleyecek kitle örgütlerinin ve
politik iktidar organlarının kurulması, temel kitle örgütlerinin
devrimcileştirilmesi, sivil savunma sistemlerinin geliştirilmesi ve eğitimin,
tıbbî ve ekonomik hizmetlerin savaş süresince sürdürülmesi gibi kimi sorunlarla
yüzleşmiştir.”
Bu tespite şu değerlendirme eşlik etmektedir:
“Önemli
bir kitle gücüne ulaşma gayretlerini akamete uğratan ara veya temel
düzeylerdeki sorunların ve ilerlemeyi daha üst bir aşamaya sıçratacak ivmenin
muhafaza edilmesi meselesinin ele alınması zorunludur. Bu çaba, Yeni Halk
Ordusu birliklerinin genişlemesi ve pekiştirilmesinin güvence altına
alınmasını, askerî çalışma ile kitle çalışması arasında doğru bir dengenin
kurulmasını gerekli kılmaktadır. Ayrıca bu, YHO güçlerinin uygun bir tarzda
konuşlandırılması ve halk milisleri birliklerinin YHO birliklerinin aşırı
genişletilip zorlanmasına gerek kalmaksızın, gerilla bölgelerinin kapsanması ve
düşman birliklerine karşı savunma amaçlı manevralar ya da taktiksel saldırılar
yapacak yeterli sayıda gerillanın hızla devreye sokma becerisinin edinilmesi
için zaruridir.”
FKP bildirisine göre,
“Parti’nin
merkezî liderliği, ileri parti birimleri ve YHO güçleri arasında daha az
gelişmiş olanlarının etkinlik becerisini artırmak ve bunları desteklemek
amacıyla, eldeki becerileri ve kaynakları seferber edip muhtelif işbirliği
araçları geliştirerek, halk savaşının gelişiminde mevcut olan eşitsizlikleri
giderecek önemli ve acil tedbirler almaktadır.”
FKP, ayrıca liderliğin ve üyelerin takip etmesi
gereken on “görev” belirlemiştir:
1. Filipinler proletaryası ve devriminin öncüsü olarak
sahip bulunduğu role devam etmesi noktasında partiyi kararlı ve zinde bir
biçimde, ideolojik, politik ve örgütsel planda güçlendirin.
2. Filipin halkının Aquino rejimini, kukla olma,
yozlaşma, sömürücülük, zorbalık ve yalancılık üzerinden mahkûm etmesini
sağlayın.
3. Halk savaşını stratejik pat durumundan çıkartıp
genel halk demokratik devrimi çizgisine çekecek şekilde yoğunlaştırıp
ilerletin.
4. Kırsaldaki devrimci kitle tabanını genişletip
pekiştirin. Bu tabanın gerçek kitle örgütlerinin sayıca çoğalmasını sağlaması
gerekmektedir.
5. Kırsalda toprak reformu ve kitle mücadeleleri için
yaygın kampanyalar yürütün. Çok sayıda köylüyü, ilçeleri, kentleri, eyaletleri
veya bölgeleri kuşatacak kitlesel mücadelelere katın.
6. Kent merkezli kitle örgütlerini genişletip
pekiştirin.
7. Milyonlarca insana ulaşmak ve onları yabancı
tekellerin hâkimiyetindeki kapitalizme, feodalizme ve bürokratik kapitalizme
karşı verilen mücadeleye katmak için gerekli politika ve taktiği benimseyip
uygulayın.
8. Ulusal azınlıkların kendi kaderlerini tayin hakkı,
demokrasi ve pozitif ayrımcılık için verdikleri mücadeleleri destekleyin.
9. Ülke dışından gelen sözleşmeli işçilere ve ülke
dışına giden Filipinli işçilere destek olun.
10. Dünya komünist partileri arasında proleter
enternasyonalizmi, tüm dünya halkları arasında da anti-emperyalist dayanışmayı
destekleyip teşvik edin.
Democracy and Class Struggle
28 Aralık 2014
Kaynak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder