Afrika Devrimi

Amilcar Cabral (1924-1973)
Afrika Devrimi

(Conakry; Gine, 4 Şubat 1973 Amilcar Cabral’ın cenazesi)

 

Tüm dünyada Afrikalılar
Beyaz hâkimiyetinin çilesini çekiyorlar.
Tüm dünyada Afrikalılar
Milletlerini özgürleştirmeye çalışıyorlar.
Tüm dünyada Afrikalılar
Boyunduruk, namlu, çekiç
Ve kırbaçtan gayrı bir şey bilmiyorlar.
Tüm dünyada Afrikalılar
Sırf beyazların cepleri dolsun diye
Katlediliyor, boğuluyor,
Güneşin alnında kavruluyorlar
Tüm dünyada Afrikalılar
Bilinçli bilinçsiz mücadele ediyor, uyuyor,
Direniyor, efendisine yaltaklanıyor, düşmanını gebertiyor
Birbirinin boğazını kesiyor,
Canı yanıyor, hayat kavgası veriyor, idrak ediyor
Cahil bırakılıyor, zincirlerini söküp atıyor
Nixon için yalan söylüyor, sömürgecileri boğuyor
Vuruluyor sokak ortasında.
Her yanda Afrikalılar
Tüm dünyada Afrikalılar
Kendilerine rağmen ve kendileri için değişiyorlar.
Tüm dünyada Afrikalılar, devrim için kolları sıvıyorlar.
Yarık açıldı bir kez, dünya değişmeli.
Yoksulluğun, hastalığın, cehaletin, ırkçılığın kökü kazınmalı,
Bu belaları başımıza saranların mezarı kazılmalı.
Tüm kapitalistler, ırkçılar, yalancılar, emperyalistler, değişemeyen herkes
Yitip gitmeli, yaşam tarzları, felsefeleri,
Alışkanlıkları, uşakları, zevkleri, silinip gitmeli –yok edilmeli.
Yarık açıldı bir kez, dünya değişmeli.
Dönüşmeli, baş aşağı dönmeli, yoksulluğun izi bile kalmamalı.
Üzerindeki paçavrayla bir siyah, ağır işçiliğin çilesini çekmemeli.
Yaratacağımız dünyanın can bulmasına, güzelleşmesine katkı sunmalı.
Gerici güçlere ölüm.
Kötü dansözlere de.
Sokaklarda çöp yığını olmasın,
Yatak odalarında rüzgâr esmesin.
Avrupalılar teraslarda eğlenirken, siyahlar evsiz kalmasın
Çadırlara sığınmasın.
Hastalığa ölüm, hastalık taşıyanlara da.
Tüm hastalıklar tedavi edilmeli!
Hastalık sevenler eğitilmeli.
Dünyanın birliğine direnirlerse, ilerlemeye karşı gelirlerse
Öldürülmeli. Ne el titresin ne göz. Öldürülmeli. Onlar veba.
Ahır gibi yerlerde kalmayacağız, okul yüzü göreceğiz.
Siyah çocukların ölmekten gayrı bir amacı olacak.
İşsizliği yaratanlara ölüm!
Hayat için ne yapıyorlar? Elleri hırsız, ruhları arsız.
Hepsini tıkın zindanlara. Nixon, içi çürümüş bir haydut,
Niye yaşıyor ki? Onu öldürme görevi kimde?
Cabral’ı, Lumumba’yı, Nkrumah’yı, Moumie’yi,
Malcolm’ı, Dr. King’i, Mondlane’i, Mark Essex’i öldürüyorlar da
Katillerin leşleri boyunlarında iple
Neden köprüden aşağı sarkıtılmaz?
Adaleti bilmeyen toplum, varsın olmasın.
Biz dünyanın ilerlemesinden yanayız. Hayatın bilincine varın.
Ekmeğe ve eve muhtacız, barakalara değil.
Biz karafatma yuvalarında yaşamak istemiyoruz,
İsteyen varsa yaşasın.
İstiyorsa gitsin karafatmalarla Nixon kalsın. Benziyor da zaten.
Nixon’la karafatma arasında ne fark var?
O berbat evler yıkılsın!
İşsizlik bitsin!
Alnımıza ter, bileğimize güç lazım.
Ders görelim ki kendi evlerimizi yapalım, kendi işlerimizi kuralım.
Tüm dünyada Afrikalılar, ilerlemeye muhtaç.
Avrupalılar, beyazlar, içimizdeki cahiller neden bize mani oluyor?

EY AVRUPA, YOLUMUZA ÇIKMA
İÇİMİZDEKİ CAHİLLER, ÖNÜMÜZE TAŞ KOYMAYIN

Zenciler, sömürgecinin uşakları, muhbirler
Afrika’nın keneleri, sözüm size.
Hain görmesin bu gözler. Hainlere ölüm!
Torbacılar öldürülmeli!
Devrimci hareketleri ihbar eden zenciler
Öldürülmeli.
Kahraman maskesi takan katiller,
Afrika, Asya, Güney Amerika ülkelerinin
Başkanı diye aramızda dolaşan uşaklar.
Hepsi ülkelerini beyazlara ekmek diye sunmak için
Hamur gibi yoğurdular.
Güney Afrika ile diyalog kurulmasını isteyen,
Güney Afrika’da ölmeyi arzulayan,
Orada şarkı söylemeyi, her yeri görmeyi istediğini söyleyen
Liderler, lider değil efendilerine bağlı birer dava vekili.
Onlar, sırtlarındaki ip ve ipin ucundaki beyaz el
Açığa çıkartılana dek dövülmeli.
Bir daha boş yere acı çekmeyeceğiz. Kimse bizi satamayacak.
Dünya değişecek, kaldırım taşlarını
Yalamak zorunda kalmayacağız.
Tüm dünya değişebilir.
O aptal çirkinliği görmeyeceğiz bir daha.
Hastalıktan ve cehaletten beslenen akbabalara ölüm.
Amerika değişecek, yoksa yok edilecek.
Avrupa değişecek, yoksa yok edilecek.
Kapitalizm yok edilmeli.
Emperyalizm gebermeli.
Beyazların yumruğunu yalayan
Mumyalaşmış boş kafalı zenciler de öldürülmeli.
Torbacılar, pezevenkler, Avrupa’nın yalanlarını öğreten hocalar,
Parayı insandan çok seven doktorlar,
Haydutlar, devrimci taklidi yapanlar,
Hayattan ve insandan kopuk aydınlar,
Ruhsuzlara ruhlarını satan şarkıcılar,
Ölüler için sırtından geçinen soytarılar,
Hepsi değişmeli ya da ölmeli!
Dünya devrimini hiçbir güç durduramaz.
Hayatın yeni ölçütünü anlayın ya da
O zavallı hayatınızdan mahrum kalın.
Artık yoksulluk yok. Kir bulaşmayacak yüzümüze,
Kendimizden asla utanmayacağız.
Irkçılar, kapitalistler, emperyalistler,
Hasta ruhlu faşistler, siyahların başındaki beyazlar,
Hastalık seviciler, ya değişecek ya da ölecekler.
Ezilenler ya değişecek
Ya da ölecek.
Tüm dünyada Afrikalılar ayağa kalkıyor
Güneş gibi
Parıl
Parıl
Parıldıyor.

Ey Afrikalılar, yarın sizindir.
Dizleriniz değil, ayaklarınız üzerinde duracaksınız.
Büyük emeğin ve hürriyetin geleceği bu.
Ömrümüzü sarhoşlukla tüketemeyiz,
Bilinçsizce dans edip vakit öldüremeyiz.
Burjuva gazetelerini okuyup
Çelik yelek giyerek, partiler vererek
Beyazların hapishanesinde sebepsiz yere çalışarak
Hayatımızı heba edemeyiz.
Bilinçlenin ey siyahlar,
Zenciler,
Melezler,
Afrikalı-Amerikalılar,
BİLİNÇLENİN.

Hayatınızın dizginleri sizin elinizde olabilir,
İhtiyacınız olan paraya ve aşa kavuşabilirsiniz.
Bilinçlenin ve sonra haftada bir, bir araya gelin.
Haftada bir, çok değil. Nasıl geçineceğinizi, eğitim göreceğinizi,
Çocuklarınızın keş değil de bilim insanı nasıl olabileceklerini
Konuşun. Karafatmaları nasıl öldüreceğinizi,
Tuvaletlerdeki kokuyu nasıl ortadan kaldıracağınızı,
İyi bir işe nasıl kavuşacağınızı konuşun. ŞİMDİ düşün yola.
Haftada bir toplaşın. Güzel kitapları, güzel elbiseleri,
Uzun yaşamayı, saygı görmeyi konuşun.
Tüm dünyada haftada bir, bir araya gelin.

Afrikalılar toplaşmalı. Sağlıklı yaşamak,
Güzel evlerde oturmak, şehri yönetmek,
Mutlu olmak için haftada bir cem olunmalı.
Tüm Afrikalılar,
Tatlı ve güzel Afrikalılar,
NewArk’ın Afrikalıları (zenciler de dâhil)
Harlem’in Afrikalıları (ya da ajanları mı demeliyim?)
Gana’nın Afrikalıları (Kan kardeşlerim)
Los Angeles’ın Afrikalıları (Kardeşlerim)
Afrika’nın Afrikalıları (Yoldaşlarım)
Batı Hint Adaları’ndaki Afrikalılar (Arkadaşlarım)
Güney Amerika’nın Afrikalıları (Biraderlerim)
Frankofon Afrikalılar (Monşerler)
Anglofon Afrikalılar (Beyefendiler)
Her yerdeki Afrikalılar,
Afrikalılar, halkım
Güzel insanlar,
Tüm dünyadaki Afrikalılar
Yeni bir yola giriyorlar.
İyi insanların dünyası kuruluyor!
O kuruluşa katılacağız.
Olumsuz olanı ortadan kaldıracağız.
Olumlu olanı ortaya çıkartacağız.
Kızıl, sarı ve esmer derililer de gelecek
Onların da canı yanıyor.
Beyazlar için bir şey diyemem,
Onlar kendileri konuşsun.
Beyazların dışında hepimiz,

Tüm Afrikalılar,
Önce birbirimizi bilelim. Tanış olalım.
Her yerde değişimi Afrikalılar gerçekleştirecek.
Bu dünya
Ya değişecek ya ölecek.
Biz Afrikalıyız,
Sevgi, kusursuz insan diyarına gitmek için
Gerekli pasaportumuzdur.
Çalışacağız, okuyacağız,
Mücadele edip bir şekilde
Zafere ulaşacağız.

Emir Bereket
1983

[Kaynak: Eulogies, Marsilio Publishers, 1996, s. 4-9.]