Kadınların Kurtuluşu

“Patronlar İçin Bir Çocuk” [Metropolitan Politik Kolektifi, Milano 1970]

 

8 Eylül 1969’da Milano’daki IBM, Siemens, Pirelli, Alfa Romeo gibi fabrikalardaki kolektifler, Proleter Çalışma kolektifi gibi yapılar bir araya gelerek ileride Kızıl Tugaylar ismini alacak olan Metropolitan Politik Kolektif'i meydana getirdiler. Bu örgüt, Temmuz 1970’te Sinistra Proletaria [Proleter Sol] adında bir dergi çıkartmaya başladı. Sonrasında örgüt, MPK ismi yerine bu dergi adını örgüt adı olarak kullandı. Aşağıda örgütün “küçük burjuva sapma” olarak değerlendirdiği feminizme yönelik eleştirisini içeren, 1970 8 Mart’ında dağıttığı bildiriye yer verilmektedir.

● ● ●

 

Kadınların Kurtuluşu mu!?

Peki ama kadınlar kimlerden kurtulacak?

Sağlıksız koşullarda fabrikalarda günde sekiz saat çalışan kocalarından mı, patronların kurduğu sistemin belirli imtiyazlar bahşettiğini söylediği o işçilerden mi?

Kadın kurtulacak, böylece çalışabilecek, öyle mi?

Kadın özgür olacak, böylece kadınlar, tek başına kafeye veya sinemaya gidebilecek, elbise veya kolye alabilecek, istediğinde ilâçlarını içebilecek, öyle mi?

Bizim toplumumuz, günün yirmi dört saati sömürünün hüküm sürdüğü bir toplumdur. Erkeklerin tek imtiyazı, ailesini o da ancak mesai yaparak “ayakta tutmak” adına, fabrikada sömürülmektir. Patronların “ayakta tutmak”tan anladığı ise erkek işçilerin eşlerine ev işleri için de ödeme yapmasıdır.

Bu anlamda patronlar, kadınları özgürleştirerek onlara fabrikada sömürülme hakkı bahşeder ki patronlar buna “çalışma hakkı” derler.

Kadınlar şu şekilde sömürülürler:

İlk olarak kadınlar, kirayı ödemek, çocuklarına kitap almak, onları okula gönderebilmek adına fabrikaya girmek zorunda kaldıkları, ikinci olarak da evin ve çocukların bakımını üstlenmeye mecbur oldukları için sömürülürler. Kimseye zararı olmayan taktiklerle günlük bakım merkezleri için de mücadele yürütürler.

Tüm bunlar, patronların sisteminin canlı kalmasını sağlar, bu sistemin günlük bakım merkezleri önerisinde amaç:

“Çocukların eğitimi” denilen yükü hafifletmek ve sizi dilediği zaman istedikleri şekilde çalıştırmaktır;

Sizden kendi çıkarlarına uygun olarak doğdukları ilk günden itibaren çocuklarınızı eğitme yetkisini patronlara vermenizi sağlamaktır;

Günlük bakım merkezleri için mücadele etmek, o merkezlerde kendi çocuklarımızı kendimizce eğitme hakkı için mücadele etmek, böylelikle sisteme her düzeyde bizleri sömürmesine izin vermemek demektir.

Gerçek kurtuluş, sınıf mücadelesindedir.

Metropolitan Politik Kolektif
8 Mart 1970

[Kaynak: Chris Aronson Beck, Reggie Emilia, Lee Morris ve Ollie Patterson, Strike One to Educate One Hundred, A Seeds Beneath the Snow Publication, 1986, s. 37.]