Komünist
partimiz ve onun öncülüğünde hareket eden Sekizinci Tabur ile yeni kurulan
Dördüncü Ordu devrimin müfrezeleridir. Bize ait olan bu müfrezeler, tümüyle
halkın kurtuluşuna vakfedilmişlerdir ve her adımında halkın çıkarları için
çalışırlar. Yoldaş Chang Szu-teh[1] bu müfrezelerde yer alan bir isimdi.
Tüm
insanlar ölür, ölmeye mecburdur ama ölüm, sahip olduğu anlam ve önem açısından
farklılık arz edebilir. Eski çağlarda yaşamış olan Çinli yazar Szuma Chien’in
dediği gibi: “Ölüm herkesin başında ama o, bazen Tai Dağı’ndan ağır bazen de
tüyden hafif olabilir.”[2]
Halk
için ölmek Tai Dağı’ndan ağırdır ama faşistler için çalışıp sömürücüler,
zalimler için ölmek, tüyden hafiftir. Yoldaş Chang Szu-teh halkı için ölmüştür,
onun ölümü, Tai Dağı’ndan da ağırdır.
Kusurlarımız
varsa onları görüp eleştirmekten asla korkmayalım, zira biz halkın
hizmetindeyiz. Kim olursa olsun herkes, bizim kusurlarımızı dile getirebilir.
Eğer haklıysa onları düzeltiriz. Önerileri halkın hayrınaysa o önerileri
fiiliyata dökeriz.
“Askerî
birlikler geliştirilsin, idare basitleştirilsin” önerisini sunan Bay Li
Ting-ming[3] bir komünist değildir. Bu önerisi halkın hayrınaydı, dolayısıyla
biz de o öneriye onay verdik ve onu uyguladık. Saflarımızdaki insanların
gelişmesi, bizim halkın çıkarları uyarınca doğruyu yapma konusunda ısrar
etmemize ve yanlışları düzeltmemize bağlıdır.
Ülkenin
dört bir köşesinden kalkıp geldik ve ortak devrimci hedef için birleştik. Şimdi
halkın büyük çoğunluğunun bu hedef yolunda bizimle birlikte olması gerekiyor.
Bugün hâlihazırda toplam nüfusu 91 milyon olan bir dizi üs bölgesine öncülük
ediyoruz[4] ama bu asla yetmez; tüm milleti kurtarmak için daha fazlasına
ihtiyacımız var. Zorluklarla yüzleştiğimiz dönemlerde elde ettiğimiz başarıları
hatırımıza getirmeli, gün gibi aydınlık geleceğe yüzümüzü çevirmeli,
cesaretimizi toplamayı bilmeliyiz.
Çin
halkı çile çekiyor; onu kurtarmak, bizim görevimiz. Mücadeleye atılmalıyız.
Mücadele varsa fedakârlık da vardır, ölümse en sıradan hadisedir. Halkın
çıkarları ve o büyük çoğunluğun çektiği çile, bilincimize kazılıdır. Ölüm,
halkımız için ölebiliyorsak kıymetlidir.
Gene
de gereksiz fedakârlıklardan kaçınmak için elimizden gelenin en iyisini
yapmalıyız. Kadrolarımız her bir askerle ilgilenmeli, devrimci mücadele
içindeki her bir kişi, birbirine göz kulak olmalı, yardım etmeli, herkes
birbirini sevebilmelidir.
Bugünden
itibaren, ister asker olsun isterse aşçı, saflarımızda yer alıp faydalı işler
yapmış olan ama sonrasında aramızdan ayrılan herkesin onuruna cenaze töreni
düzenlenmeli, anma toplantısı tertip edilmelidir. Bu, kural hâline gelmelidir.
Bu tür yöntemler, halk arasında da yaygınlaştırılmalıdır. Biri bir köyde vefat
ettiğinde anma toplantısı yapılsın. Bu sayede ölülerimiz için yasımızı tutma ve
tüm insanları bir araya getirme imkânı bulalım.
Mao Zedung
8 Eylül 1944
[Kaynak: Selected Readings from the
Works of Mao Tsetung, Foreign Languages Press, Pekin 1971, 310-311.]
Dipnotlar:
[1] Yoldaş Chang Szu-teh Çin Komünist Partisi Merkez Komitesi Muhafız Alayı’nda
askerdi. Halkın çıkarlarına sadakatle hizmet etmiş olan bir komünist parti
üyesi olarak Yoldaş Chang 1933’te devrim saflarına katıldı, Uzun Yürüyüş’te yer
aldı ve askerî faaliyetler esnasında yaralandı. 5 Eylül 1944’te Şensi’nin
kuzeyinde yer alan Ansai Kasabası’ndaki dağlarda odun kömürü imal ederken
fırının aniden üzerine çökmesi sonucu öldü.
[2]
Milattan önce ikinci yüzyılda yaşamış ünlü Çinli tarihçi Szuma Chien Tarihsel
Kayıtlar’ın yazarıdır. Bu sözü “Jen Shao-ching’in Mektubuna Cevap” başlıklı
yazısından alınmıştır.
[3]
Li Ting-ming, Şensi şehrinin kuzeyinde yaşayan eğitimli bir toprak ağasıdır.
Bir seferinde Şensi-Kansu-Ningsia Sınır Bölgesi Yönetimi başkan yardımcılığı
görevini üstlenmiştir.
[4] Bu verilen rakam, Şensi-Kansu-Ningsia Sınır Bölgesi Yönetimi’nin, ayrıca Çin’in kuzeyinde, ortasında ve güneyinde yer alan diğer kurtarılmış bölgelerin toplam nüfusunu ifade etmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder