Aşırı Demokrasi Üzerine

Dördüncü Ordu’nun merkez komitenin talimatlarını kabul etmesinden beri aşırı demokrasinin somuttaki ifadeleri sayıca epey azaldı. Örneğin bugün partinin kararları adil bir biçimde uygulanıyor. Artık kimse ortaya çıkıp Kızıl Ordu’nun “demokratik merkeziyetçiliği aşağıdan yukarıya işleyecek şekilde uygulaması” talebinde bulunmuyor veya kimse artık “sorunları ilkin alt kademeler tartışsın, sonra da üst kademeler karar alsın” demiyor. Ama gene de bu azalmanın geçici ve yüzeysel olduğunu görmek gerekiyor, bu azalma, aşırı demokrasi yanlısı fikirlerin tümüyle ortadan kaldırıldığı anlamına gelmiyor. Başka bir ifadeyle, aşırı demokrasi birçok yoldaşın zihnine kök salmış bir fikir. Bu noktada partinin kararlarını uygulama konusunda tanık olduğumuz gönülsüzlüğe bakılabilir.

Bu yanlış, aşağıdaki yöntemlere başvurularak düzeltilebilir:

1. Teori düzleminde aşırı demokrasinin kökleri sökülüp atılmalı. İlk olarak aşırı demokrasinin parti teşkilâtına hasar vermesi, hatta onu tümüyle imha etmesi sebebiyle tehlikeli olduğu görülmeli. Bu fikir, partinin savaşma kapasitesini zayıflatır, hatta onu tümüyle yok eder, partinin mücadele ile ilgili görevlerini yerine getirmesine mani olur, böylelikle de devrimin yenilmesine yol açar. İkinci olarak, aşırı demokrasi fikrinin küçük burjuvanın bireyciliğinden ve buna bağlı olarak onun disiplinden nefret etmesinden kaynaklandığı görülmelidir. Bu özellik partiye taşındığında aşırı demokrasici fikirlerin politika ve örgüt düzleminde gelişmesi için gerekli zemini teşkil eder. Bu türden fikirler, proletaryanın mücadele ile ilgili görevleriyle çelişir.

2. Örgüt düzleminde demokrasinin merkezin kılavuzluğunda işlemesi güvence altına alınmalıdır. Bu da aşağıdaki adımlar atılarak yapılmalıdır:

(1) Partinin öncü kurulları sorunlar ortaya çıktığında, kendilerini liderlik merkezleri olarak teşkil edebilmek için o sorunlara çözüm bulup partiye doğru yolu gösterecek kılavuzluk görevini üstlenebilmelidirler.

(2) Üst kurullar, kitlelerin hayatına yabancı olmamalı, alt kurulların durumuna vakıf olmalı, böylelikle doğru kılavuzluk için gerekli nesnel zemine sahip olabilmelidirler.

(3) Partiye bağlı hiçbir örgüt, herhangi bir düzeyde ortaya çıkan sorunlar konusunda sebepleri belirlemeden bir karara varmamalıdır. Bir karar alındığında ise o karar sıkı bir biçimde uygulanmalıdır.

(4) Az ya da çok önem arz eden ve partinin üst kurullarınca alınan her türden karar, anında alt kademelere ve parti tabanına aktarılmalı. Bu noktada eylemcileri toplantıya çağırma, parti şubelerinde genel üye toplantıları düzenleme, hatta (koşullar izin verdiği takdirde) her bir kolda[1] toplantı düzenleme ve belirli insanları o toplantılarda rapor tutmakla görevlendirme gibi yöntemlere başvurulmalıdır.

(5) Partinin alt kurulları ile parti tabanı üst kurulların talimatlarını detaylı bir biçimde tartışmalı, böylelikle o talimatların anlamını tümüyle anlayıp uygulanacak yöntemlere karar verebilmelidir.

Mao Zedung
Aralık 1929

[Kaynak: Selected Works, Foreign Language Press, Pekin 1965, Cilt 1, s. 108-109.]

Dipnot:
[1] Gerilla sisteminde nizami orduda birliğe denk düşer ama ondan daha esnektir ve genelde ondan daha küçüktür.