John
Reed, Ağustos 1917’de New York’tan ayrıldı ve Rusya’ya giden gemiye bindi. Masses,
New York Call ve Seven Arts gazetelerini temsilen çıktığı bu
yolculukta John Reed’e eşi Louise Bryant eşlik etmekteydi. Reed, Petrograd
şehrine Eylül ayında vardı. Hemen gerekli ilişkileri kurup Petrograd Sovyeti’ne
bağlı komitelerin ve eskiden çarın kızlarının üyesi olduğu ünlü Smolny
Enstitüsü’ndeki iş komitesi delegelerinin toplantılarına katılma imkânı buldu.
Kerenski ile söyleşi gerçekleştirdi, Smolny Enstitüsü’nde Lenin’in konuşmasını
dinledi, ayrıca 7 Kasım’da işçilerin, köylülerin ve askerlerin Bolşeviklerin
iktidarı alışını selamladığı Tüm Rusya Sovyetleri Kongresi’nde bulundu. John
Reed, askerlerin, bahriyelilerin ve Kızıl Muhafızlar’ın Kışlık Saray’ı ele
geçirişine tanıklık etti. 8 Kasım’da Lenin’in “şimdi sosyalist düzeni inşa etme
aşamasına geçmeliyiz” dediği konuşmasını dinleme fırsatı buldu. 13 Kasım sabahı
Kerenski’nin yenildiği haberi Smolny’ye ulaştığı sırada Lenin Reed’e Amerikalı
sosyalistlere iletmesi için kısa bir mesaj iletmekteydi. Reed, 15 Kasım günü bu
mesajı telgrafla gönderme iznini aldı. Telgrafa ayrıca Kerenski hükümetinin
yıkıldığına ilişkin değerlendirmesini de ekledi ve sosyalist günlük gazete New
York Call’a gönderdi. ABD’de sansüre uğrayan mesaj, 21 Kasım’da
yayımlanabildi. Ertesi gün Reed’in yazısı, gazetede yedi sütun hâlinde
kendisine yer buldu. (Reed, devrimle ilgili değerlendirmesinin tamamını Dünyayı
Sarsan On Gün isimli çalışmasında aktardı.)
* * *
Petrograd,
13 Kasım. Petrograd garnizonu, Kronstadtlı bahriyeliler ve Kızıl
Muhafızlar’dan[1] oluşan Bolşevik ordusu, geçen akşam başkente saldıran,
Kazaklardan, harbiyelilerden ve topçulardan oluşan yedi bin kişilik Kerenski
ordusunu mağlup etti.
Bu
Pazar günkü Harbiyeli isyanını Menşeviklerden (ılımlı sosyalistlerden)
Kadetlerden (Anayasacı Demokratlardan[2]) oluşan selamet komitesi
yönetmekteydi. İsyanı gerçekleştirdiği saldırı sonucu bir zırhlı araca ve
telefon binasına el koyan Kronstadtlı bahriyeliler bastırdı.
Devrim
hükümetinin ve şuraların karargâhı olarak kullanılan Smolny Enstitüsü’ne
yüzlerce delege gelip cephedeki ordunun Bolşeviklerle dayanışma içerisinde
olduğunu söyledi.
Bu
bir devrim; bu, burjuvaziye karşı aynı safta bir araya gelmiş olan işçilerin,
askerlerin ve köylülerin verdikleri bir sınıf mücadelesi. Geçen Şubat’ta
yaşanan sadece öndevrimdi, girizgâhtı. Bu devrimde zafer proletaryanın.
Kontrol,
işçi asker köylü şuralarının elinde, öncülükse Lenin ve Trotskiy’de. Şuraların
programında köylülere toprak vermek, doğal kaynakları ve endüstriyi
toplumsallaştırmak, ateşkes imzalamak ve demokratik barış konferansını
düzenlemek yazılı. Bolşevikler, ellerindeki o olağanüstü ve muazzam gücü,
Kerenski hükümetinin kitlelerin isteklerini göz ardı etmiş olmasına borçlular.
O istekler, bugün barış, toprak ve işçilerin endüstri üzerindeki kontrolünü
esas alan Bolşevik programında somut bir karşılık buluyorlar.
Bolşeviklerin
yanında proletaryadan başka hiçbir güç yok, proletarya Bolşeviklerin yanında
dimdik duruyor. Tüm burjuvazi ve ona muhtaç olan kesimler, inatla Bolşeviklere
düşmanlık ediyorlar.
Cepheden
ve ülkenin dört bir yanından gelen haberler, kimi çatışmalar yaşansa da,
General Kaledin[3] ve Kazakların askerî diktatörlük ilân ettikleri Don bölgesi
hariç, şehirlerde kitlelerin Bolşeviklerden yana olduklarını ortaya koyuyor.
Call gazetesi
aracılığıyla işçi asker köylü şuraları, Amerikalı enternasyonalist
sosyalistlere dünyanın ilk proleter cumhuriyetinin selamlarını gönderiyor.
John Reed
New York Call
22 Kasım 1917
[Kaynak:
Philip S. Foner, The Bolshevik Revolution: Its Impact on American Radicals,
Liberals, and Labor, International Publishers, 2017, s. 53-54.]
Dipnotlar:
[1] Kızıl Muhafızlar, takımlar hâlinde örgütlenen ve Bolşevikleri destekleyen
silâhlı gönüllü fabrika işçilerinin meydana getirdiği yapının adıdır. İlkin
1905’te kurulan bu birlikler 1917 sonrasında önemli bir rol oynamışlardır.
[2]
Kadetler, Çarlık döneminde kurulmuş olan bir partiydi. Kadet, Rusçada Anayasacı
Demokrat anlamına gelen ifadenin kısaltmasıdır. Mülk sahibi sınıflara mensup
liberallerin ağırlıklı bir yere sahip olduğu partinin amacı, ılımlı politik
reformların uygulanmasını sağlamaktı. Nisan 1917’de parti, geçici hükümette
sağcı bir yapı olarak yerini aldı.
[3]
General Aleksey Kaledin, Güney Rusya’da Kazaklardan oluşan bir devrim karşıtı
ordu meydana getirdi. Don’un bağımsızlığını ilân eden Kaledin, Moskova’nın
üzerine yürümek böylelikle Sovyet hükümetini yıkmak amacıyla hazırlıklar
yürüttü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder