[…] Fransa’yı giderek ele geçiren ve kardeşi kardeşe
kırdıran bu çılgınlık; adalet ve zorbalık, emek ve sömürü, halk ve tiranlar
arasında yaşanan ebedî bir çatışma ortamı içindeki son eylemi olarak, ölümüne
bir düelloya dönüşüyor.
Emeğimiz üzerinden geçinen ve yoksulluğumuz sayesinde
işlerini yürüten bugünkü toplumsal düzenin imtiyazlı sınıfları bizim
düşmanımızdır.
Onlar, insanların ayağa kalkıp “haksız yükümlülüklere
hayır” talebini yükselttiklerini gördüler. Biz, sadece işimizi değil, o işin
ürünlerini de istiyoruz. Artık sömürücüler ve patronlar olmasın istiyoruz.
Herkes için iş, herkes için güvenlik. Halk kendi
kendisini yönetmeli. Biz Komün’ü istiyoruz; ya biz, hürriyet içinde yaşayacağız
ya da hürriyet için dövüşerek öleceğiz!
Parisli kadınlar, karar anı gelip çattı. Eski dünya
artık ölmeli! Hür olmak istiyoruz! Fransa’daki başkaldırı yalnız değil.
Dünya’daki tüm medenî milletlerin gözü Fransa’nın üzerinde. Hürriyet sırasının
kendilerine gelmesi için bizim hür olmamızı bekliyorlar.
Bir grup Parisli kadın
11 Nisan 1871
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder