1905-1907
arası dönemde genç bir Dağıstanlı öğrenci olarak Uluğbey Boynak, Kuzey
Kafkasya’da Marksist bir grup örgütledi.
1910’da
Bolşeviklere katıldı.
1917’deki
Şubat Devrimi ardından Müslüman İşçiler Komitesi’ni örgütledi.
1918
yılı boyunca Dağıstan Devrimci Askerî Komite üyesi olarak çalıştı.
Temmuz
1918’de Dağıstan Kızıl Muhafızları komutanlarından biri olarak atandı ve
bölgedeki İslamcı güçlerle, Hazar üzerinden müdahaleler gerçekleştiren İngiliz
askerleriyle ve Denikin komutasındaki Rus Beyaz Orduları ile savaştı.
Ağustos
1919’da Dağıstan Kızıl Muhafızları mağlup olunca liderleri Uluğbey Boynak,
Beyazlar’ın eline geçti. Beyazlar, Uluğbey’i İslamcılara teslim ettiler. Şeriat
mahkemesi onu ölüme mahkûm etti.
Mahkemede
ağzından son söz yerine şu cümleler döküldü:
“Dağların koyaklarında
büyüdüm, dağ köylüleriyle birlikte çok şey öğrendim. Ta çocukluğumdan beri
kendimi, genelde tüm sömürülen halklar, özelde Dağıstan halkına adadım. Zamanla
onlar için verdiğimiz ve size karşı yürüttüğümüz mücadelede daha güçlü olmayı
öğrendim. Şimdi beni vuracaksınız, binlerce insanı vurduğunuz gibi, ama
halkımızın bağrında yaşayan fikri asla vuramazsınız. Cellâtlarımın karşısına
cesaretle dikileceğim, intikamımın çok yakında alınacağını biliyorum. Özgürlük
güneşinin ışıkları, Dağıstan’ın en kuytu koyaklarına bile sızacak. Asla aman
dilemeyeceğim, bu eşitsiz mücadelede ölenlerin intikamını özgürleşen halk
almayı bilecektir.”
Uluğbey
Boynak 16 Ağustos 1919’da idam edildi.
Dmitri Kovaleviç