Son Mesajım

İnsanın dostlarına ve sevdiklerine, bu hayatın aşina olduğu her şeye son kez “hoşça kal” demesi, pratiğe nazaran teoride daha zor aslında. Uzun, derin ve sonsuz bir uykuya dalacağım. Bu bir ceza değil, uzun yıllardır dört gözle sahip olmayı beklediğim bir imtiyaz.

Yaptığım işi sevdim; insanları, oyundaki rolümü de. Ama beni hep şu düşünce harekete geçirmiştir: “İyi yaptığım şeyler uzun yaşayacak ve hayatımı aklayacak. Ben dinlenirken, eksik bıraktığım işler veya kötü yaptıklarım, o bitmek bilmeyen günler boyunca tamama ersinler diye başkalarına bırakılacak ve beğenimi huzurlu hâlimle göstereceğim.”

Size tek bir görev veriyorum: Hayatınızı yaşayın ve ona inanın. İnsanlar, her daim daha muhteşem, daha hudutsuz, daha tam bir hayata doğru ilerleyeceklerdir. Ölümün tek olası biçimi, hayata inancımızı yitirdiğimizde gerçekleşendir. Çünkü bu harika son, aheste aheste gelip çalmaktadır kapıyı. Çünkü zaman, uzundur.

Hoşça kalın.

W. E. B. Du Bois
26 Haziran 1957

[“Dünyaya hitaben” yazılmış olan yukarıdaki mesaj, üzeri mühürlü bir mektup içinde eşi olarak tarafıma verildi, üstünde “ölümünden sonra açılacak” yazıyordu. W. E. B. Du Bois, 27 Ağustos 1963 günü Gana’nın başkenti Akra’da vefat etti. –Shirley Graham Du Bois]